گاتها از كهنترين و مقدسترين بخشهاي اوستا است كه از خود اشوزرتشت به يادگار ماندهاست. گاتها جمع گات و به معني سرود يا شعر و نظم است. گات در زبان پهلوي به گاس تبديل شده و به فارسي گاه گوييم كه جمع آن گاهان است. در ميان زرتشتيان ايران منظور از يشتگاهان همان سرودهاي گاتها است. در موسيقي امروزي ايران هنوز واژه گاه به معني آهنگ يا نت موسيقي باقيمانده، مانند آهنگ سه گاه يا چهارگاه. در زبان سانسكريت گات يا سرود را گيت گويند كه بعد به عربي جيت و جيد شده و تجويد در عربي به معني خواندن قران با آهنگ و وزن است. بهطور كل كهنترين بخش ادبيات هر قومي را سرود يا شعر يا قطعات منظوم تشكيل ميدهد، زيرا مردم ميتوانند شعر و ترانه و سرود را به آساني از بركنند و به خاطر بهسپارند. ادبيات منثور بعدها پيدا ميشود و آن هم پس از پيدايش خط و نوشتار است.
بقیه در ادامه مطلب :
:: موضوعات مرتبط:
فلسفه زرتشت(دین کهن) ,
,
:: بازدید از این مطلب : 718
|
امتیاز مطلب : 176
|
تعداد امتیازدهندگان : 58
|
مجموع امتیاز : 58